Primeur!

Zo begint Sam Smith en de koude connectie:

In een donkere en koude hangar zaten twee mannen en twee vrouwen rond een grote rechthoekige tafel. De mannen droegen een oud bruin kostuum, de vrouwen een eenvoudig zwart hemd op een versleten bruine rok.
'Het moet gedaan zijn!' klopte een van de mannen met zijn hand op de tafel.
'Wat?' reageerde een van de vrouwen, terwijl ze op haar bevroren handen blies. 'Afspreken in zo'n koud hol als dit?'
'Nee, dit!'
De man toonde een krantenartikel, dat uit de Engelse krant The Post kwam. 'Terug in de tijd', luidde de kop.
'Ze bespreken landen waar je het gevoel krijgt dat je in een teletijdmachine naar het verleden bent gestapt. En raad eens wie er op één staat? Wij!'
'Dat is niet de eerste keer', bromde de vrouw.
'Maar wel de laatste!' riep de man.
'Wat ga je daar aan doen? We hebben niet genoeg geld, niet genoeg manschappen, niet genoeg materiaal. We zijn echt klein!'
'We gaan de wereld tonen dat niet met ons te sollen valt', pikte de andere man in. 'We gaan de anderen eerst inhalen en dan voorbijsteken. We worden een van de machtigste landen ter wereld.'
De vrouwen waren niet onder de indruk.
'En hoe ga je dat doen?'
'Wie geen geld heeft, moet slim zijn. We stelen de beste ideeën van de beste mensen.'
'En wie zijn de beste mensen?'
'De School. Zij hebben de beste geheime dienst van de wereld. Maar niet lang meer. Als ons plan lukt, zal de wereld met ons rekening moeten houden.'
De vrouw stond op en liep rond de tafel om het warm te krijgen.
'Allemaal mooie praatjes, maar hoe ga je dat doen?'
'We moeten iemand in De School krijgen. Alleen zo kunnen we aan de nodige informatie geraken.'
'En wanneer zou je daarmee beginnen?'
De twee mannen keken elkaar glimlachend aan.
'We zijn al begonnen.'