Tom en het geheimzinnige pakje Op een regenachtige dag staart Tom door het raam, hij verveelt zich Als de avond valt, houdt het op met regenen. Tom wil nog even buiten spelen. Opeens denkt hij aan zijn groepstaak voor W.O. met Alex en rijdt met zijn fiets naar zijn vriend toe. Onderweg ziet hij op elke boom die hij voorbij fietst een letter. Hij denkt dat het een spoor is, volgt het en noteert alles in zijn notitieboekje. Voor hij het goed en wel beseft staat hij voor de ingang van het "Donkere bos". Het letterspoor lijkt te verdwijnen in de diepte van het griezelige woud. "Verdomme, een lekke band!" In de modder ziet hij dat hij op een prikkeldraad gereden is. Als Tom zijn zakdoek uit zijn zak neemt om zijn vuile handen af te vegen, valt zijn notitieboekje open op de bladzijde waar hij de letters heeft opgeschreven. Ondertussen is het al donker geworden en is Tom te ver van huis om te voet terug te keren. In de verste verte is er geen huis te bespeuren. Gelukkig is het volle maan en heeft hij zo'n fietslampje met een batterij zodat hij nog wat ziet. M&M - O N S T E R staat er in zijn boekje. Tom denkt meteen aan Graaf en gravin Mariah en Maximilianus Onster, die in de 18de eeuw het kasteel van het Donkere bos bewoonden. Van zijn opa had hij gehoord dat de graaf en de gravin op een dag plots op een geheimzinnige manier verdwenen waren. Op de plek waar het kasteel staat ziet hij een klein lichtje. "Hoe kan dat? Er woont daar toch niemand?" Tom zijn nieuwsgierigheid wint het van zijn angst en hij stapt het bos in. E V E N N O G krijgt hij te lezen als hij de bomen volgt. "Zou dit wat betekenen?" Plots staat hij voor het kasteel, zijn handen en benen trillen, er was nog nooit iemand levend uit het kasteel gekomen. "NOG EVEN en dan?" De mensen zeggen dat het er spookt. Tom spreekt zichzelf moed in en wil dapper een kijkje nemen in het kasteel. Met bonzend hart trekt hij de zware eiken deur open. Nu komt hij in een koude en kille hal terecht. Langzaam stapt Tom tot aan de volgende deur. Ook die wil hij openen. Hij trekt en trekt met al zijn macht maar de deur verroert geen vin. Dus gaat hij maar boven een kijkje nemen. Tastend in het donker, botst hij met zijn hand tegen de muil van een van een opgezet dier. Van schrik zet hij een grote stap achteruit en ziet de muur voor hem veranderen in een donkere leegte. Vol angst maar nieuwsgierig gaat Tom een kijkje nemen in de geheime gang. Plotseling gaat de muur terug dicht. "Nee!" Hij kan niet meer terug. Voor hem ziet hij een klein lichtje ongeveer in het midden van de gang uitgaan. Tom stapt er langzaam op af dan ziet hij in het schijnsel van zijn lampje een meisje van ongeveer zijn leeftijd met een bivakmuts op. Verstijfd van angst staat ze tegen een muur met een kaarsje in haar hand. "Doe me geen pijn, ik zal niets verklappen!" "Wees niet bang, ik ben Tom, ik zal je niets doen." Maar als ze haar muts afzet , ziet hij dat het Lisa is, een meisje van zijn klas. "Lisa! Wat doe jij hier!" Dan vertelt ze haar verhaal: "Toen ik gisteren ging wandelen met mijn hondje Crème fraîche, liep hij plots het bos in, een konijn achterna. Na een poosje vond ik hem niet meer en was ik mijn weg kwijt. Tot ik plots voor dit kasteel stond. Omdat ik dacht dat hij hier misschien zou zijn, ben ik hier een kijkje komen nemen. En weet je wat ik ontdekt heb? De graaf en de gravin leven nog!" Lisa doet soms wel raar, maar dit is wel heel raar, denkt Tom. "Wat zeg jij daar nu?" vraagt Tom." De graaf en gravin Onster? Die zijn toch al jaren dood!" Lisa antwoordt: "Nee, ze leven nog. Ik heb ze zelf gezien!" LEVEN NOG, dat stond er op de bomen, Tom had de letter L niet gezien. Ze hebben een levenselixir gedronken waardoor ze voor eeuwig blijven leven." vertelt Lisa verder. "Allemaal heel leuk, maar hoe komen we hieruit?" zegt Tom Ze stappen verder de gang in maar staan plots voor een muur met een klein luikje. "Wat zou hier achter zitten? Het magische medaillon van K3?" "Grapjas! Pas op voor de geest!" Tom opent heel voorzichtig het deurtje: Krrrrr, "Van olie hebben ze ook nog niet gehoord." In het midden van de opening zien ze een pakje met kettingen en vier hangslotjes. Lisa en Tom pakken beiden het pakje vast en proberen de kettingen los te peuteren. Terwijl ze samen aan de hangsloten zitten te prutsen, merken ze niet dat Mariah en Maximilianus Onster achter hun zijn komen staan. "Wat zijn de jullie van de plan?" vraagt de graaf met grove stem. Van schrik vliegt het pakje de lucht in, graaf en gravin Onsters springen als volleerd rugbyspelers naar het doosje en vangen het net voor het op de grond valt. "Oef!, zijn de jullie niet goed in uwen koppen?, Onzen Elixir de Vie, in de Vol O Van. 't Is dat da ga kosten uwen kop he!" Tom en Lisa zijn bang, doodsbang. Maar dan beginnen de graaf en de gravin te lachen. "Da's ne van de goei he, kom mede ende wij zullen u een la visite guidée geef, alle ne ronde leiding." Tom en Lisa denken dat ze op de pijnbank zullen terechtkomen en willen vluchten. Maar al snel merken ze dat Maximilianus en Mariah het goed met hun voor hebben en ze eigenlijk een rondleiding in hun kasteel willen geven. Als ze door het keukenraam kijken zien ze Crème fraîche samen met Vanilleke, de poedel van de gravin, op de binnenplaats van het kasteel rennen. Lisa is dolgelukkig om haar hondje terug te zien. De graaf en de gravin zijn blij dat ze nog eens iemand mogen ontmoeten en vertellen alles over hun levenselixir. En dat er geen mensen verdwijnen in hun kasteel, maar er blijven wonen. Als ze eenmaal van het levenselixir gedronken hebben, blijven ze leven zolang ze in het kasteel verblijven. Eenmaal buiten werkt het niet meer. Tom en Lisa mogen ook van het elixir drinken maar ze willen liever naar huis bij hun familie en vrienden. Ze beloven wel om zeker regelmatig terug te keren en niets te verklappen over het grote geheim. En Crème fraîche? Die wil liever bij zijn Vanilleke blijven.
hey mijn naam is casper en jij bent sinds 5 maanden geleden mijn lievelings-schrijver ik heb nu al wel heel lang zitten wachten en uiteindelijk ws het zover... boek 6 ik ben echt blij en het is een goed boek(ik had het op een dag uit dus ik spreek de waarhijd)
hey , jij hebt heel leuke boeken.Vooral van Sam Smith.Ik ben ze in het vijfde gaan lezen op aanraden van de meester.Ik heb ze nu allemaal al gelezen.Ik vind Sam Smith en de dragons het leukste boek.
Ik ben die boeken beginnenn lezen in de kinderboekenjurie en ik vind ze supertof, iedereen van mijn groep eigenlijk. Als ik moet stemmen stem ik zeker voor Sam Smith! Ik denk wel dat Sam Smith zal winnen.
Tom en het geheimzinnige pakje
BeantwoordenVerwijderenOp een regenachtige dag staart Tom door het raam, hij verveelt zich Als de avond valt, houdt het op met regenen. Tom wil nog even buiten spelen. Opeens denkt hij aan zijn groepstaak voor W.O. met Alex en rijdt met zijn fiets naar zijn vriend toe. Onderweg ziet hij op elke boom die hij voorbij fietst een letter. Hij denkt dat het een spoor is, volgt het en noteert alles in zijn notitieboekje. Voor hij het goed en wel beseft staat hij voor de ingang van het "Donkere bos". Het letterspoor lijkt te verdwijnen in de diepte van het griezelige woud. "Verdomme, een lekke band!" In de modder ziet hij dat hij op een prikkeldraad gereden is. Als Tom zijn zakdoek uit zijn zak neemt om zijn vuile handen af te vegen, valt zijn notitieboekje open op de bladzijde waar hij de letters heeft opgeschreven. Ondertussen is het al donker geworden en is Tom te ver van huis om te voet terug te keren. In de verste verte is er geen huis te bespeuren. Gelukkig is het volle maan en heeft hij zo'n fietslampje met een batterij zodat hij nog wat ziet. M&M - O N S T E R staat er in zijn boekje. Tom denkt meteen aan Graaf en gravin Mariah en Maximilianus Onster, die in de 18de eeuw het kasteel van het Donkere bos bewoonden. Van zijn opa had hij gehoord dat de graaf en de gravin op een dag plots op een geheimzinnige manier verdwenen waren. Op de plek waar het kasteel staat ziet hij een klein lichtje. "Hoe kan dat? Er woont daar toch niemand?" Tom zijn nieuwsgierigheid wint het van zijn angst en hij stapt het bos in. E V E N N O G krijgt hij te lezen als hij de bomen volgt. "Zou dit wat betekenen?" Plots staat hij voor het kasteel, zijn handen en benen trillen, er was nog nooit iemand levend uit het kasteel gekomen. "NOG EVEN en dan?" De mensen zeggen dat het er spookt. Tom spreekt zichzelf moed in en wil dapper een kijkje nemen in het kasteel. Met bonzend hart trekt hij de zware eiken deur open. Nu komt hij in een koude en kille hal terecht. Langzaam stapt Tom tot aan de volgende deur. Ook die wil hij openen. Hij trekt en trekt met al zijn macht maar de deur verroert geen vin. Dus gaat hij maar boven een kijkje nemen. Tastend in het donker, botst hij met zijn hand tegen de muil van een van een opgezet dier. Van schrik zet hij een grote stap achteruit en ziet de muur voor hem veranderen in een donkere leegte. Vol angst maar nieuwsgierig gaat Tom een kijkje nemen in de geheime gang. Plotseling gaat de muur terug dicht. "Nee!" Hij kan niet meer terug. Voor hem ziet hij een klein lichtje ongeveer in het midden van de gang uitgaan. Tom stapt er langzaam op af dan ziet hij in het schijnsel van zijn lampje een meisje van ongeveer zijn leeftijd met een bivakmuts op. Verstijfd van angst staat ze tegen een muur met een kaarsje in haar hand. "Doe me geen pijn, ik zal niets verklappen!" "Wees niet bang, ik ben Tom, ik zal je niets doen." Maar als ze haar muts afzet , ziet hij dat het Lisa is, een meisje van zijn klas. "Lisa! Wat doe jij hier!" Dan vertelt ze haar verhaal: "Toen ik gisteren ging wandelen met mijn hondje Crème fraîche, liep hij plots het bos in, een konijn achterna. Na een poosje vond ik hem niet meer en was ik mijn weg kwijt. Tot ik plots voor dit kasteel stond. Omdat ik dacht dat hij hier misschien zou zijn, ben ik hier een kijkje komen nemen. En weet je wat ik ontdekt heb? De graaf en de gravin leven nog!" Lisa doet soms wel raar, maar dit is wel heel raar, denkt Tom. "Wat zeg jij daar nu?" vraagt Tom." De graaf en gravin Onster? Die zijn toch al jaren dood!" Lisa antwoordt: "Nee, ze leven nog. Ik heb ze zelf gezien!" LEVEN NOG, dat stond er op de bomen, Tom had de letter L niet gezien. Ze hebben een levenselixir gedronken waardoor ze voor eeuwig blijven leven." vertelt Lisa verder. "Allemaal heel leuk, maar hoe komen we hieruit?" zegt Tom Ze stappen verder de gang in maar staan plots voor een muur met een klein luikje. "Wat zou hier achter zitten? Het magische medaillon van K3?" "Grapjas! Pas op voor de geest!" Tom opent heel voorzichtig het deurtje: Krrrrr, "Van olie hebben ze ook nog niet gehoord." In het midden van de opening zien ze een pakje met kettingen en vier hangslotjes. Lisa en Tom pakken beiden het pakje vast en proberen de kettingen los te peuteren. Terwijl ze samen aan de hangsloten zitten te prutsen, merken ze niet dat Mariah en Maximilianus Onster achter hun zijn komen staan. "Wat zijn de jullie van de plan?" vraagt de graaf met grove stem. Van schrik vliegt het pakje de lucht in, graaf en gravin Onsters springen als volleerd rugbyspelers naar het doosje en vangen het net voor het op de grond valt. "Oef!, zijn de jullie niet goed in uwen koppen?, Onzen Elixir de Vie, in de Vol O Van. 't Is dat da ga kosten uwen kop he!" Tom en Lisa zijn bang, doodsbang. Maar dan beginnen de graaf en de gravin te lachen. "Da's ne van de goei he, kom mede ende wij zullen u een la visite guidée geef, alle ne ronde leiding." Tom en Lisa denken dat ze op de pijnbank zullen terechtkomen en willen vluchten. Maar al snel merken ze dat Maximilianus en Mariah het goed met hun voor hebben en ze eigenlijk een rondleiding in hun kasteel willen geven. Als ze door het keukenraam kijken zien ze Crème fraîche samen met Vanilleke, de poedel van de gravin, op de binnenplaats van het kasteel rennen. Lisa is dolgelukkig om haar hondje terug te zien. De graaf en de gravin zijn blij dat ze nog eens iemand mogen ontmoeten en vertellen alles over hun levenselixir. En dat er geen mensen verdwijnen in hun kasteel, maar er blijven wonen. Als ze eenmaal van het levenselixir gedronken hebben, blijven ze leven zolang ze in het kasteel verblijven. Eenmaal buiten werkt het niet meer. Tom en Lisa mogen ook van het elixir drinken maar ze willen liever naar huis bij hun familie en vrienden. Ze beloven wel om zeker regelmatig terug te keren en niets te verklappen over het grote geheim. En Crème fraîche? Die wil liever bij zijn Vanilleke blijven.
cool verhaal
BeantwoordenVerwijderenhey mijn naam is casper
BeantwoordenVerwijderenen jij bent sinds 5 maanden geleden mijn lievelings-schrijver ik heb nu al wel heel lang zitten wachten en uiteindelijk ws het zover... boek 6 ik ben echt blij en het is een goed boek(ik had het op een dag uit dus ik spreek de waarhijd)
hey , jij hebt heel leuke boeken.Vooral van Sam Smith.Ik ben ze in het vijfde gaan lezen op aanraden van de meester.Ik heb ze nu allemaal al gelezen.Ik vind Sam Smith en de dragons het leukste boek.
BeantwoordenVerwijderenje grootste fan Jeroen
Heey Sam Smith is echt superleuk!
BeantwoordenVerwijderenIk ben die boeken beginnenn lezen in de kinderboekenjurie en ik vind ze supertof, iedereen van mijn groep eigenlijk. Als ik moet stemmen stem ik zeker voor Sam Smith! Ik denk wel dat Sam Smith zal winnen.
sam smith is kei cool!!!!!!!!!!!!!
BeantwoordenVerwijderenleyuke boeke!!!!!
BeantwoordenVerwijderenkei toffe boeken blijven schrijven!!!!!
BeantwoordenVerwijderenHoy ik ben Amani en ik heb al je boeken uitgelezen.
BeantwoordenVerwijderenIk zou zeggen blijven schrijven .
ps ik ben 12 jaar oud .